Het Erfgoedhuis Eindhoven vertelt de verhalen over de stad met duizenden archeologische en historische voorwerpen en foto’s. En in een Geowiki. Voor deze wiki heeft BookBase Publishing als prelude op de serie Toen & Hier in oktober 2017 vijf verhalen geproduceerd. Veel leesplezier.
Gijske de Waaghals
DE PATERSKERK
Merel Morre, illustratie van Katrien van de Camp
De wind snijdt in zijn gezicht. Had niemand hem kunnen zeggen hoe koud het hierboven zou zijn? Zestig meter hoog. Het tolt als hij naar beneden kijkt en de mensenmassa ziet. Hoeveel mensen zouden er staan?
Tot ziens Marcus
Tot ziens Marcus
CATHARINAKERK
Geschreven door: LINDA AMENDT
Illustratie: Katrien van de Camp
Eindhoven, het jaar 1300,
Mette kijkt met betraande ogen omhoog, naar het torenkamertje van Kasteel Ten Hage. Voor het hoge smalle raam hoort haar beste vriend Marcus te staan.
De pastoor van de Catharinakerk slaat zijn arm om haar heen.
‘Kom meisje, Marcus’ afscheidsdienst begint zometeen.’
‘Wat erg dat hij zo ziek was,’ snikt ze, ‘het is niet eerlijk dat hij maar tien jaar is geworden!’ Ze lopen over het modderige pad langs de neckerspoel, waar Mette en Marcus samen naar beestjes zochten.
De Gender: het verdwenen riviertje
DE GENDER
Geschreven door: ANTOINETTE VAN DER VORST
Illustratie: Katrien van de Camp
Sssst, luister. Hoor je het kabbelen? Een beetje spetteren misschien? Een drupje? Onder je voeten stroomt ‘ie namelijk… de Gender. Het verdwenen riviertje van Eindhoven. In de middeleeuwen stroomde het door de stad, zij aan zij met de Dommel. Die zie je op een mooie zomerdag nog wél schitteren in de zon. Of misschien gleed je er al wel eens overheen met je kano. Maar de Gender? Die ging ondergronds. En dat terwijl het riviertje in de middeleeuwen zo belangrijk was voor Eindhoven. Want waar water is, is leven.
Bang voor de Nekker
WOENSELSE STADSPOORT
Geschreven door: COEN VAN DER HORST
Illustratie: Katrien van de Camp
Eindhoven, 1538
‘Waarom gaan we hier ook alweer naartoe?’ fluisterde Tijl aan zijn broer Adje. Ze slopen richting de Woenselse Stadspoort, heel voorzichtig, zodat de stadswachten ze niet zagen aankomen.
‘Dat heb ik toch gezegd?’ antwoordde zijn broer. ‘iedereen gooit alles weg in de gracht, en Wisse zag dat een wachter er per ongeluk twee gloednieuwe zwaarden in liet vallen. Die wil ik hebben!’
Vertelling door een notabele
KASTEEL RAVENSDONK
Geschreven door: LIDY LATHOUWERS
Illustratie: Katrien van de Camp
“Nooit was er iemand die meer hield van de grond waarop ik sta, dan Anna,” mijmert notaris J.F. van der Heijde, zoon van de burgemeester van Strijp in het jaar 1830. Hij loopt over het erf van zijn nieuwe huis, het vroegere kasteel Ravensdonck.